خودمونی

اصلا چرا همش دعاهای بزرگ به درگاه خدا بفرستیم؟به نظر من می شود همین آرزوهای کوچک همین چیزهایی که شاید مسخره است.یا اصلا خوب نیست این چیزها را از خدا بخواهیم.خداوند بزرگتر از این حرف هاست که از او خواسته های ناچیز داشته باشیم.به نظر من این چیز ها درست نیست.خدا خودش گفته: هر چه می خواهد دل تنگت بگو.من هم شب آرزوها یک خواسته از خداوند داشتم.خواسته ای که هیچ وقت بر سر سجاده از اونخواستم. شاید چون با خود می گفتم : نه زشت است.ولی این آرزوهای کوچک خوب است.شاید زود هم برآورده شوند.من از وقتی آن آرزو را در شب آرزوها کردم جرات پیدا کردم که از همین آرزوهای کوچک داشته باشم.من دو آرزوی کوچک کردم.